Dystrofia Cogana – przyczyny, objawy i leczenie
Objawy dystrofii Cogana mogą dać o sobie znać bardzo późno. Czasem choroba rozwija się latami, bez wyraźnych symptomów. Schorzenie to, choć znane okulistom od bardzo dawna, wciąż ma wiele znaków zapytania. Dystrofia Cogana należy do grupy specyficznych chorób rogówki i jest najczęściej rozpoznawanym problemem tego rodzaju.
W artykule sprawdzisz:
- Dystrofia Cogana – co to jest?
- Jakie są przyczyny dystrofii Cogana?
- Dystrofia Cogana – jakie są objawy?
- Dystrofia Cogana – jakie badania trzeba wykonać?
- Leczenie dystrofii Cogana – czy jest możliwe?
Dystrofia Cogana – co to jest?
Dystrofia Cogana jest schorzeniem, które po raz pierwszy opisał w 1945 roku David Glendenning Cogan. Ten amerykański okulista – pionier w dziedzinie dystrofii – wskazał na związek zapalenia rogówki z szerszym stanem zapalnym. Nazwał chorobę nierzeżączkowym zapaleniem rogówki z objawami błędnikowymi.
Kolejne lata badań nad dystrofią Cogana wykazały, że istotą choroby są zaburzenia autoimmunologiczne. Nieadekwatne reakcje organizmu doprowadzają do śródmiąższowego zapalenia rogówki wraz z zapaleniem błędnika. Błędnik kojarzący się słusznie ze zmysłem równowagi, stanowi element ucha wewnętrznego. Stąd też biorą się objawy dystrofii Cogana w postaci zaburzeń widzenia i słuchu.
Jakie są przyczyny dystrofii Cogana?
Bezpośrednią przyczyną dystrofii Cogana z punktu widzenia okulistyki, jest erozja nabłonka rogówki oraz zapalenie naczyń. Lekarze spotykają się zarówno z przypadkami dziedziczenia dystrofii Cogana, jak i nabytego schorzenia rozwijającego się bez genetycznych obciążeń.
Dystrofia Cogana – jakie są objawy?
Dystrofia Cogana wywołuje objawy ze strony narządu wzroku i słuchu. Ważne jest jednak, że nie zawsze sygnały choroby występują jednocześnie. Analiza poszczególnych przypadków wykazała, że czasem zaburzenia słuchu występują o wiele wcześniej niż objawy ze strony wzroku. Objawy dystrofii Cogana to pogorszenie słuchu w postaci szumów. U niektórych chorych występują też zaburzenia równowagi, zawroty głowy.
Do najczęstszych objawów dystrofii Cogana należy ból oka, pojawiający się samoistnie, bez uprzedniego urazu lub innych wyraźnych przyczyn. Dolegliwości te są dokuczliwe w większym stopniu w godzinach porannych, po przebudzeniu. Pacjenci w dystrofią Cogana skarżą się często na utrzymujące się odczucie podrażnienia – jakby pod powieką znalazło się ciało obce. Towarzyszy temu łzawienie i światłowstręt.
Zapalenie naczyń, będące podłożem dystrofii Cogana, wywołuje nieoczywiste objawy schorzenia w postaci:
- zapalenia aorty
- zapalenia stawów
- zapalenia opłucnej
- powiększenia węzłów chłonnych
Dystrofia Cogana – jakie badania trzeba wykonać?
W rozpoznaniu dystrofii Cogana istotne są badania genetyczne, poprzedzone lekarskim wywiadem. Specjalista musi zebrać wszystkie informacje o dolegliwościach pacjenta, z uwzględnieniem predyspozycji rodzinnych.
Diagnostyka dystrofii Cogana rozpoczyna się od weryfikacja stanu przedniego odcinka oka za pomocą badania w lampie szczelinowej. W ten sposób możliwe jest sprawdzenie czy doszło do erozji nabłonka rogówki. Szczegółowa ocena okulistyczna wykonywana przy pomocy mikroskopu konfokalnego i przez badanie OCT.
Leczenie dystrofii Cogana – czy jest możliwe?
Leczenie dystrofii Cogana polega na łagodzeniu objawów i redukcji stanów zapalnych. Choroba nie jest całkowicie wyleczalna, ale możliwe jest utrzymanie nad nią kontroli, by pacjent mógł normalnie funkcjonować. Dużo zależy od stopnia uszkodzeń rogówki. Jeśli postawiono trafną diagnozę szybko – jest duża szansa zachowania komfortu widzenia przy regularnym stosowaniu nawilżających kropli do oczu.
W naszym sklepie znajdziesz wysokiej jakości preparaty:
Przy bardziej zaawansowanej dystrofii Cogana terapia polega na wdrożeniu leków przeciwzapalnych i hiperosmotycznych, które zmniejszają obrzęk rogówki i łagodzą podrażnienia. Dobre rezultaty dają także soczewki kontaktowe, ponieważ pełnią one funkcje bariery ochronnej dla zewnętrznej warstwy oka. W przypadku rozwiniętej dystrofii Cogana, która dokonała nieodwracalnych uszkodzeń rogówki, jedynym rozwiązaniem może być transplantacja rogówki.
Bibliografia:
- D. Iliescu, C. Timaru, M. Batras, A. Simone, C. Stefan, Cogan's syndrome [w:] Romanian Journal of Ophthalmology 2015 Jan-Mar;59(1) (dostęp: 05.10.20230).
- L. Little, J. Randleman, Cogan syndrome masquerading as corneal ectasia [w:] American Journal of Ophthalmology – case reports 2021 Oct 8;24 (dostęp: 05.10.20230).
- A. Greco, A. Gallo, M. Fusconi i inni, Cogan's syndrome: an autoimmune inner ear disease [w:] Autoimmunity review 2013 Jan;12(3) (dostęp: 05.10.20230).
- G. Espinoza, A. Prost, Cogan's syndrome and other ocular vasculitides [w:] Current Rheumatology reports 2015 Apr;17(4) (dostęp: 05.10.20230).
Absolwentka Politechniki Wrocławskiej na kierunku Optometria oraz wielu kursów branżowych. Specjalizuje się w badaniu refrakcji wzroku oraz kontaktologii, czyli dobieraniu soczewek kontaktowych miękkich. Od ponad 10 lat pracuje w branży związanej z korekcją wzroku jako optometrysta pracujący w gabinecie. Pomaga pacjentom przeprowadzając badania wad refrakcji, dobierając okulary oraz soczewki kontaktowe.
