Co to jest emmetropia oka?

Emmetropia oka to pojęcie, które odnosi się do stanu idealnego widzenia, w którym układ optyczny oka – rogówka, soczewka oraz długość gałki ocznej – są idealnie zrównoważone. Oznacza to, że promienie świetlne wpadające do oka skupiają się dokładnie na siatkówce, zapewniając wyraźny i ostry obraz bez konieczności stosowania okularów korekcyjnych czy soczewek kontaktowych. Taki stan jest uważany za normę refrakcyjną, jednak nie jest on powszechny – wiele osób zmaga się z wadami wzroku, takimi jak krótkowzroczność, dalekowzroczność czy astygmatyzm, które zaburzają ten naturalny balans. W artykule omówimy, co to jest emmetropia, czym różni się od ametropii oraz jakie znaczenie ma dla codziennego funkcjonowania i zdrowia oczu.


Najważniejsze informacje: 

 

Czym jest emmetropia?

Emmetropia, zwana również jak miarowość oka lub normowzroczność, to stan, w którym oko nie wymaga korekcji optycznej, aby widzieć wyraźnie zarówno na bliskie, jak i dalekie odległości. To, co odróżnia oko emmetropowe od oka z wadą refrakcji, to odpowiednia proporcja długości gałki ocznej do mocy optycznej soczewki i rogówki. W oku emmetropowym promienie świetlne przechodzące przez rogówkę i soczewkę skupiają się dokładnie na siatkówce, umożliwiając ostre widzenie. 
 

Jak działa emmetropia? Fizjologia miarowości oka

Emmetropia polega na optymalnym funkcjonowaniu układu optycznego oka, który umożliwia wyraźne widzenie bez potrzeby korekcji. W oku emmetropowym wszystkie elementy optyczne, takie jak rogówka, soczewka oraz długość osiowa gałki ocznej, są idealnie dopasowane do siebie, co pozwala na prawidłowe skupienie światła na siatkówce. Taka precyzja optyczna jest wynikiem harmonijnego działania kilku kluczowych struktur i procesów fizjologicznych, które wspólnie odpowiadają za uzyskanie wyraźnego obrazu. 

Czym jest emmetropia schemat

Układ optyczny oka a długość gałki ocznej

Układ optyczny oka składa się z kilku struktur, które współpracują, aby światło wpadające do oka zostało skupione na siatkówce – cienkiej warstwie nerwowej na tylnej części gałki ocznej, odpowiedzialnej za przetwarzanie bodźców świetlnych na impulsy nerwowe. Najważniejsze elementy tego układu to:

  • Rogówka – przezroczysta, wypukła warstwa znajdująca się w przedniej części oka. Jest główną strukturą załamującą światło, odpowiadającą za około 70% mocy optycznej oka. Krzywizna rogówki ma kluczowe znaczenie w zapewnieniu ostrego widzenia i jest jednym z elementów odpowiadających za prawidłową refrakcję.
     
  • Soczewka – elastyczna, dwuwypukła struktura umieszczona za tęczówką, która może zmieniać swój kształt, umożliwiając precyzyjne ogniskowanie światła na siatkówce. Działa ona w sposób dynamiczny, dzięki procesowi akomodacji, co pozwala na ostre widzenie zarówno na bliskie, jak i dalekie odległości.

Odległość między rogówką a siatkówką, czyli długość osiowa gałki ocznej, jest kluczowym parametrem w zapewnieniu emmetropii. W miarowym oku długość ta wynosi zazwyczaj około 24 mm. Jakiekolwiek odchylenie od tej długości może prowadzić do wad wzroku, takich jak krótkowzroczność lub dalekowzroczność.
 

Emmetropia a ametropia – różnice

Emmetropia i ametropia to dwa przeciwstawne stany, które określają zdolność oka do skupiania promieni świetlnych na siatkówce i tworzenia wyraźnego obrazu. 

Emmetropia jest stanem normowzroczności, w którym układ optyczny oka działa w pełnej harmonii. Ametropia, w przeciwieństwie do emmetropii, jest stanem, w którym oko nie jest w stanie prawidłowo skupiać promieni świetlnych na siatkówce, co prowadzi do rozmytego lub zniekształconego widzenia. Przyczyną ametropii może być nieprawidłowa długość gałki ocznej lub zła moc układu optycznego oka. Ametropia prowadzi do powstania wad wzroku takich jak: krótkowzroczność, dalekowzroczność i astygmatyzm.
 

Krótkowzroczność (Myopia)

Krótkowzroczność jest wadą refrakcji, w której promienie świetlne skupiają się przed siatkówką. Wynika to z nadmiernie wydłużonej gałki ocznej lub zbyt dużej mocy układu optycznego. Osoby krótkowzroczne dobrze widzą na bliskie odległości, ale mają problem z wyraźnym widzeniem obiektów znajdujących się daleko. W korekcji krótkowzroczności stosuje się soczewki o ujemnej mocy, które przesuwają ognisko na siatkówkę, umożliwiając ostre widzenie na odległość.
 

Dalekowzroczność (Hyperopia)

Dalekowzroczność, inaczej nadwzroczność, to wada, w której promienie świetlne skupiają się za siatkówką, co prowadzi do problemów z wyraźnym widzeniem na bliskie odległości. Przyczyną może być zbyt krótka gałka oczna lub za mała moc układu optycznego. Korekcja dalekowzroczności wymaga stosowania soczewek dodatnich, które przesuwają ognisko na siatkówkę.
 

Astygmatyzm (Niezborność)

Astygmatyzm jest wadą refrakcji charakteryzującą się nieregularną krzywizną rogówki lub soczewki, co prowadzi do zaburzeń w ogniskowaniu promieni świetlnych. W efekcie obraz powstający na siatkówce jest zniekształcony i rozmyty zarówno na bliskie, jak i dalekie odległości. Astygmatyzm wymaga korekcji specjalnymi soczewkami cylindrycznymi, które korygują nieregularność załamywania światła w poszczególnych osiach.

Emmetropia a ametropia porównanie tabela

Emmetropia a starczowzroczność (prezbiopia)

Mimo że emmetropia oznacza idealny stan refrakcji oka, zmiany związane ze starzeniem wpływają na widzenie nawet u osób emetropijnych. Prezbiopia to naturalne pogorszenie zdolności akomodacyjnych, które dotyczy wszystkich ludzi po 40. roku życia. Objawia się trudnościami z wyraźnym widzeniem z bliska i wymaga korekcji, często w postaci okularów do czytania.

Prezbiopia nie jest traktowana jako wada refrakcji w klasycznym znaczeniu, ponieważ nie wynika z nieprawidłowości w strukturze oka, ale z naturalnych zmian związanych z wiekiem.
 

Emmetropizacja u dzieci – proces rozwoju normowzroczności

Emmetropizacja to naturalny proces, który zachodzi w okresie rozwoju dziecka i polega na stopniowym dostosowywaniu układu optycznego oka do ostatecznych parametrów. Proces ten jest niezbędny dla zapewnienia prawidłowego widzenia u dzieci, a jego przebieg i skuteczność są ściśle związane z fizjologicznym rozwojem oka.
 

Nadwzroczność fizjologiczna dzieci

Noworodki i niemowlęta przychodzą na świat z okiem, którego długość osiowa – czyli odległość od rogówki do siatkówki – jest stosunkowo krótka. Oznacza to, że ich układ optyczny z natury charakteryzuje się lekką nadwzrocznością. Nadwzroczność ta jest normalna i fizjologiczna u dzieci i wynika głównie z krótkiej długości gałki ocznej, przez co promienie świetlne skupiają się nieco za siatkówką. W miarę rozwoju dziecka, a zwłaszcza w pierwszych latach życia, oko stopniowo rośnie i wydłuża się, co pozwala na zmianę punktu ogniskowania i zbliżenie go do siatkówki. Można zatem powiedzieć, że w tym wypadku wada wzroku plus cofa się.
 

Mechanizm emmetropizacji

Proces emmetropizacji opiera się na delikatnym balansowaniu pomiędzy wzrostem gałki ocznej a krzywizną i mocą optyczną rogówki oraz soczewki. Oko rośnie intensywnie w pierwszych latach życia, co prowadzi do jego wydłużenia. Wraz ze wzrostem gałki ocznej zmieniają się także proporcje między elementami układu optycznego, co pozwala na stopniową korektę wrodzonej dalekowzroczności.

Mechanizm ten jest prawdopodobnie regulowany przez sprzężenie zwrotne związane z jakością obrazu na siatkówce – jeśli oko odbiera wyraźny obraz, proces wydłużania gałki ocznej spowalnia, natomiast jeśli obraz jest rozmyty, wzrost może być bardziej intensywny. W efekcie oko dąży do stanu, w którym długość osiowa i moc optyczna są ze sobą optymalnie zbalansowane, co umożliwia ostre widzenie. Z tego powodu emmetropizacja jest określana jako proces adaptacyjny, w którym oko niejako uczy się dostosowywać swoje parametry do idealnych warunków optycznych.

 

Bibliografia:

  1. Grosvenor T. Optometria. Wydawnictwo Elsevier Urban & Partner. Wrocław 2011
  2. Gordon, R. A., & Donzis, P. B. Refractive Development of the Human Eye. Archives of Ophthalmology, 103(6), 785–789, 1985. 
  3. Yackle, K., & Fitzgerald, D.E. (1999). EMMETROPIZATION: An Overview.
  4. https://en.wikipedia.org/wiki/Emmetropia
  5. https://www.allaboutvision.com/conditions/emmetropia/
O AUTORZE
optometrysta Monika Kyciak

optometrysta Monika Kyciak

Absolwentka Politechniki Wrocławskiej na kierunku Optometria oraz wielu kursów branżowych. Specjalizuje się w badaniu refrakcji wzroku oraz kontaktologii, czyli dobieraniu soczewek kontaktowych miękkich. Od ponad 10 lat pracuje w branży związanej z korekcją wzroku jako optometrysta pracujący w gabinecie. Pomaga pacjentom przeprowadzając badania wad refrakcji, dobierając okulary oraz soczewki kontaktowe.

zobacz: więcej wpisów autora

Opinie klientów zobacz: wszystkie opinie

Twoja opinia może być pierwsza.

Pokazuje 0-0 z 0 opinii
Uwaga!
* pola wymagane Dodaj opinię