Co oznaczają ubytki w polu widzenia?
Ubytki w polu widzenia mogą być objawem bardzo poważnych chorób, dlatego nie wolno ich lekceważyć. Zaburzenia tego rodzaju występują w różnym stopniu – w zależności od podłoża problemu. Sprawdź na czym polega diagnostyka i jakie schorzenia są przyczyną ubytków w polu widzenia.
Co trzeba wiedzieć o ubytkach w polu widzenia:
- Ubytki w polu widzenia – co to znaczy?
- Przyczyny ubytków w polu widzenia
- Różne rodzaje ubytków w polu widzenia
- Ubytki w polu widzenia – jakie badania trzeba wykonać?
- Jak leczyć ubytki w polu widzenia?
Ubytki w polu widzenia – co to znaczy?
Ubytki w polu widzenia oznaczają ograniczenie zdolności wzroku, w stosunku do zakresu zdrowych oczu. Często może to oznaczać konieczność specjalnego kierowania oczu prosto na obiekt, który chcemy obserwować.
Norma pola widzenia obuocznego osiąga 120 stopni. Oznacza to, że widzimy nie tylko to, co mamy na wprost linii wzroku, ale dostrzegamy również przestrzeń w pewnym promieniu. Ubytki w polu widzenia oznaczają zaburzenie tej zdolności. Objawia się to poprzez szereg trudności w codziennym funkcjonowaniu. Osoba, u której występują ubytki w polu widzenia, może doświadczać zniekształceń obrazu i w związku z tym mieć problem z:
- rozpoznawaniem twarzy
- czytaniem i pisaniem
- aktywnością fizyczną
Istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia wraz z ubytkami w polu widzenia, innych dolegliwości, takich jak:
- mroczki przed oczami
- zaburzenia ostrości widzenia
- ból oka
- brak reakcji źrenic na zwiększanie lub zmniejszanie ilości światła
Przyczyny ubytków w polu widzenia
Przyczyną ubytków w polu widzenia mogą być choroby narządu wzroku, problemy obejmujące układ nerwowy i schorzenia metaboliczne. Ustalenie źródła zaburzeń wymaga dokładnej diagnostyki, czasami we współpracy specjalistów kilku dziedzin.
Ubytki w polu widzenia mogą mieć związek z:
- AMD – zwyrodnieniem plamki żółtej
- guzem mózgu
- stwardnieniem rozsianym
- odklejeniem siatkówki
- zaburzeniami nerwu wzrokowego
- nadczynnością tarczycy
- cukrzycą typu pierwszego i drugiego
- jaskrą
- nieprawidłową pracą kory mózgowej
- chorobą przysadki mózgowej
- udarem
- nadciśnieniem tętniczym
- zwyrodnieniem barwnikowym siatkówki
- stanem zapalnym w obrębie tętnic skroniowych
Różne rodzaje ubytków w polu widzenia
Ubytki w polu widzenia mogą mieć różny charakter i nasilenie. Jest to ściśle związane z przyczyną zaburzeń, bowiem trzeba podkreślić, że ubytki w polu widzenia nie są odrębną chorobą, ale objawem głębszych problemów ze zdrowiem.
Jeśli podzielimy pole widzenia za pomocą osi pionowej lub poziomej, to wyróżnimy uszkodzenie horyzontalne powyżej lub poniżej tej linii.
Przy podziale pola widzenia względem pionowej osi w każdym oku, ubytek może obejmować prawą lub lewą stronę w każdym oku. Wówczas mamy do czynienia z hemianopią homonimiczną.
Jeżeli pole widzenia ogranicza się w każdym oku w stronę skroni lub w kierunku nosa – mówimy o hemianopii heteronomicznej.
Mroczek centralny jest charakterystyczym zaburzeniem w środkowej części obrazu.
Ubytki w polu widzenia – jakie badania trzeba wykonać?
Dla rozpoznania przyczyny ubytków w polu widzenia, konieczne jest wykonanie kilku podstawowych badań. W zależności od wykrytych nieprawidłowości, pacjent jest kierowany na dalszą diagnostykę. Pierwszym badaniem, które każdy może zrobić samodzielnie jest test Amslera. Pobierz go z naszej strony i sprawdź stan swojego wzroku.
Rodzaj zaburzeń i ich skalę pozwala ustalić perymetria, czyli badanie pola widzenia. Wskazany jest także pomiar ciśnienia w oku oraz gonioskopia, bo może mieć ścisły związek z jaskrą wtórną lub pierwotną. Jeżeli lekarz podejrzewa, że przyczyną jest choroba układu nerwowego, potrzebna będzie konsultacja z neurologiem. Sprawdź jakie są neurologiczne zaburzenia widzenia.
Jak leczyć ubytki w polu widzenia?
Leczenie ubytków w polu widzenia jest uzależnione od rozpoznanej przyczyny. Dlatego nie ma jednej metody leczniczej przy tego rodzaju zaburzeniach. W przypadku jaskry, leczenie opiera się najczęściej o zabieg irydotomii laserowej. Każda z chorób, która może tkwić u podstaw zaburzeń, wymaga osobnej terapii.
Bibliografia:
- N. Bologini, G. Vallar, Hemianopia, spatial neglect, and their multisensory rehabilitation [w:] Multisensory Perception From Laboratory to Clinic 2020 (dostęp: 27.12.2023).
- D. Broadway, F. Kyari, Examining visual fields [w:] Community Eye Health 2019;32(107) (dostęp: 27.12.2023).
- D. Goodwin, Homonymous hemianopia: challenges and solutions [w:] Clinical Ophthalmology 2014 Sep. 22/8 (dostęp: 27.12.2023).